عصر شنبه ۱۸ ماه ژوئن رسیتال پیانوی هنرجویان استودیوی آرتاسپات، در کلیسای سنتلورنس واقع در شهر کوکئیتلم برگزار شد. استودیوی آرتاسپات چندسالیست که توسط آقای رهام بهمنش در شهر پورتمودی تأسیس شده و در این مدت توانسته است حضوری موفق در جامعهٔ ایرانی مترو ونکوور داشته باشد.
برای شرکت در این برنامه از خانه خارج میشوم. رسیدنام به محل برنامه خود حکایتیست که البته نقلش در این یادداشت جایی ندارد؛ فقط همینقدر بگویم که وقتی میخواهید جایی بروید، حتماً آدرس مکان مربوطه را دقیق ببینید و بر اساس فرضیات خود حرکت نکنید، وگرنه مثل بنده ساعتی دورِ شهر میچرخید و دستِ آخر هم وقتی میرسید که برنامه به نیمهٔ خود رسیده است!
انتظار آن اندازه جمعیت زیاد را ندارم. سالن کلیسای سنتلورنس تقریباً پر است. بچهها در سنین مختلف آراسته و ملبس به لباسهای نسبتاً رسمی کنار مادر و پدرشان بر روی نیمکتها نشسته و منتظرند تا نوبتشان برسد تا دقایقی قطعهای بنوازند و مهارت خود را در آموختههای آن دوره از درس پیانو به رخ همگان بکشند. طبعاً بعضی بچههای کمسنوسالتر حوصلهٔ نشستن روی نیمکت را ندارند و در راهروهای کلیسا دنبال هم میدوند و بازی میکنند.
گوشدادن به این قطعات کوتاه موسیقی بسیار لذتبخش است؛ از قطعات شاد و فانتزی توسط کودکان کمسنتر تا قطعات موسیقی کلاسیک توسط بزرگترها و هنرجویان نوجوان.
در پایان برنامه، آقای رُهام بهمنش تکتک هنرجویان را فراخواندند و گواهینامهٔ پایان آن دوره از آموزش پیانو را بههمراه شاخهگلی به آنها دادند.
در اینجا سپاسگزاریم از آقای مهرداد کشمیری که تعدادی از عکسهای (نماهای نزدیک و دستهجمعی) این گزارش کوتاه را در اختیار ما گذاشتند.